Ó luz que em Moisés brilhou primeiro,
E em Isaías, Amós, voz divina,
Nos sábios que a razão erguem, destina
Seu fulgor a Spinoza e a Maimônides, o inteiro.
Marx desvendou o véu do mundo inteiro,
Einstein dobrou o espaço que ilumina,
E as artes, em seu canto, se afinam
Com mestres cujo engenho é verdadeiro.
Quantos prêmios, quanta glória alcançada,
Nas ciências, humanidades, nas artes,
Mais que qualquer outro povo elevado!
São faróis na noite escura da jornada,
Riscando o céu com seus raios tão fartos,
Legado eterno, eternamente honrado.
**סונטת הנאורים**
הו אור אשר זרח לראשונה במשה,
ובישעיהו, עמוס, קול אלוהי,
בחכמים שההיגיון מעלה, הוא נועד
הברק שלו לשפינוזה ולרמב"ם, כולו.
מרקס הסיר את המסך מעל העולם כולו,
איינשטיין כופף את החלל שהוא מאיר,
והאמנויות, בשירתן, מתואמות
עם אדונים שתושייתם אמיתית.
כמה פרסים, כמה תהילה הושג,
במדעים, במדעי הרוח, באמנויות,
יותר מכל אנשים מרום אחרים!
הם משואות בלילה האפל של המסע,
מכה את השמיים בקרניו השופעות,
מורשת נצחית, מכובדת לנצח.
Nenhum comentário:
Postar um comentário